🔥ဒီနေ့ ဆွေးနွေးသွားမယ့် အကြောင်းအရာကတော့ Sample Fitting: Designer’s POV about Prototype/Sample Production ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

ဖက်ရှင်လောကရဲ့ နာမည်ကျော် ဒီဇိုင်နာတစ်ဦးရဲ့ ဖက်ရှင်ပြပွဲတစ်ခုမှာ စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းတဲ့ ၀တ်စုံတစ်ထည်ဟာ စင်ပေါ်ရောက်တော့ မော်ဒယ်လ်ရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေကို ကန့်သတ်ပြီး အသက်မဝင်သလို ဖြစ်နေတာကို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ ဘယ်သူ့မှာ တာဝန်ရှိမယ်လို့ ထင်ကြလဲ။ ဒီလိုအဖြစ်အပျက်မျိုးဟာ ဒီဇိုင်နာတစ်ယောက်ရဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာကိုပါ ထိခိုက်စေနိုင်ပြီး၊ ဒီလိုအမှားမျိုးတွေ မဖြစ်ရအောင် ဘယ်အဆင့်က အရေးအကြီးဆုံးလဲဆိုတာကို ဒီနေ့ ဆွေးနွေးကြရအောင်။ဒီနေ့ ဆွေးနွေးသွားမယ့် အကြောင်းအရာကတော့ “Sample Fitting: Designer’s POV about Prototype/Sample Production” ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

ဒီဇိုင်နာတစ်ယောက်အနေနဲ့ ကိုယ်ဖန်တီးထားတဲ့ ဒီဇိုင်းပုံကြမ်းတစ်ခုကို လက်တွေ့ဆန်ဆန် အကောင်အထည်ဖော်ရာမှာ ဘယ်အဆင့်တွေက အရေးကြီးဆုံးလဲ၊ ဘာတွေ သတိထားသင့်လဲဆိုတာကို ဆွေးနွေးသွားပါမယ်။

၁။ Sample Fitting ဆိုတာ ဘာလဲ? (What is Sample Fitting?)

သားတို့သမီးတို့ စိတ်ကူးထဲမှာ၊ ဒါမှမဟုတ် ပုံကြမ်းစာရွက်ပေါ်မှာ လှပလွန်းတဲ့ ဒီဇိုင်းတစ်ခုကို ဖန်တီးခဲ့ကြဖူးမှာပါ။ အဲဒီဒီဇိုင်းဟာ စက္ကူပေါ်မှာပဲ တင်ရှိနေဦးမယ်ဆိုရင် ဘယ်တော့မှ အသက်ဝင်လာမှာ မဟုတ်ပါဘူး။ “Sample Fitting” ဆိုတာကတော့ ကိုယ့်ရဲ့ ဒီဇိုင်းစိတ်ကူးတွေကို လက်တွေ့ဝတ်ဆင်လို့ရတဲ့ အ၀တ်အထည်အဖြစ် ပုံဖော်ပြီး၊ အဲဒီဝတ်စုံဟာ လူ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ဘယ်လိုမျိုး အနေအထားရှိလဲ၊ လှုပ်ရှားမှုတွေအတွက် အဆင်ပြေရဲ့လား၊ ဒီဇိုင်းက ပုံစံအတိုင်း ပေါ်လွင်ရဲ့လား စတာတွေကို အသေးစိတ် စစ်ဆေးတဲ့ အဆင့်ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ဒါဟာ ဒီဇိုင်းပုံကြမ်း (2D) ကနေ လက်တွေ့အ၀တ်အထည် (3D) အဖြစ် ကူးပြောင်းပေးတဲ့ အရေးအကြီးဆုံး တံတားတစ်ခုပါ။ ဒီအဆင့်မှာ ဒီဇိုင်နာတစ်ယောက်အနေနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ ဖန်တီးမှုအမြင်နဲ့ လက်တွေ့အကြားက ကွာဟချက်တွေကို ဖော်ထုတ်ပြီး ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ရလဒ်တစ်ခုရဖို့ ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှုတွေ ပြုလုပ်ရပါတယ်။ ဒီလိုမှသာ ဖောက်သည်တွေ ပျော်ရွှင်စွာ ဝတ်ဆင်နိုင်မယ့် ၀တ်စုံတွေကို ထုတ်လုပ်နိုင်မှာပါ။

၂။ Prototype/Sample ထုတ်လုပ်မှု ခရီးလမ်း (The Prototype/Sample Production Journey)

Fitting မစခင် ၀တ်စုံနမူနာတစ်ခုက ဘယ်လိုပေါ်ပေါက်လာလဲဆိုတာကို နည်းနည်းပြောပြပါမယ်။

ပုံကြမ်းမှ Pattern သို့ (From Sketch to Flat Pattern)

ပထမဆုံးအနေနဲ့ ဒီဇိုင်နာရဲ့ ပုံကြမ်းကနေ Pattern Maker (ပုံစံထုတ်သူ) က အ၀တ်အထည်ရဲ့ အစိတ်အပိုင်းတွေကို စက္ကူပေါ်မှာ ပုံစံထုတ်ပါတယ်။ ဒါဟာ သင်္ချာညီမျှခြင်းတစ်ခုလို တိကျမှုရှိဖို့ လိုပါတယ်။ Pattern Maker ဟာ ဒီဇိုင်နာရဲ့ စိတ်ကူးကို နားလည်ပြီး၊ အဲဒါကို လက်တွေ့ အတိုင်းအတာတွေနဲ့ ကိုက်ညီအောင် လုပ်ဆောင်ရသူပါ။

Muslin/Toile (ပထမဆုံးမူကြမ်း) ဖန်တီးခြင်း

အထည်စစ်နဲ့ မချုပ်ခင် အကြမ်းဖျင်း ပုံစံအနေအထားကို သိရအောင် စျေးသက်သာတဲ့ ချည်သား၊ ဒါမှမဟုတ် Muslin လိုအထည်မျိုးနဲ့ ပထမဆုံး နမူနာကို ချုပ်ပါတယ်။ ဒီအဆင့်ကို “Muslin Fitting” လို့ခေါ်ပြီး ဒီဇိုင်းရဲ့ အခြေခံပုံစံ၊ ကိုယ်ခန္ဓာပေါ်မှာ ဘယ်လိုကျလဲ၊ အချိုးအဆစ်တွေ ဘယ်လိုရှိလဲ စတာတွေကို အရင်ဆုံး စစ်ဆေးပါတယ်။ ဒီမှာ အကြီးစား ပြောင်းလဲမှုတွေ ပြုလုပ်ရပါတယ်။ ဥပမာ – လည်ပင်းပုံစံကြီးနေတာ၊ ခါးနေရာ ကျဉ်းနေတာ၊ လက်မောင်းနေရာ ဖောင်းနေတာ စတာမျိုးတွေပေါ့။

First Sample (ပထမဆုံး နမူနာ) ထုတ်လုပ်ခြင်း

Muslin Fitting ပြီးလို့ လိုအပ်တဲ့ ပြုပြင်မှုတွေ လုပ်ပြီးပြီဆိုရင်တော့ အထည်စစ်၊ ဒါမှမဟုတ် အထည်စစ်နဲ့ အနီးစပ်ဆုံးတူတဲ့ အထည်နဲ့ ပထမဆုံး နမူနာကို စပြီး ချုပ်ပါတယ်။ ဒီအဆင့်ကတော့ ဒီဇိုင်နာရဲ့ အမြင်နဲ့ လက်တွေ့အ၀တ်အထည်ရဲ့ အနေအထားကို အသေးစိတ် စစ်ဆေးရမယ့် အရေးကြီးဆုံး အဆင့်ဖြစ်တဲ့ “Sample Fitting” ကို ရောက်လာပါပြီ။

၃။ Fitting ပြုလုပ်စဉ် ဒီဇိုင်နာရဲ့ အမြင် (Designer’s POV during Fitting)

ဒီအဆင့်က ဒီဇိုင်နာတစ်ယောက်ရဲ့ အတွေ့အကြုံ၊ အနုပညာအမြင်၊ ပြဿနာဖြေရှင်းနိုင်စွမ်းကို အစွမ်းကုန် အသုံးချရမယ့် အချိန်ပါပဲ။ ဒီဇိုင်နာအနေနဲ့ ဘာတွေကို အဓိကထား ကြည့်ရှုစစ်ဆေးရမလဲဆိုတာ ကြည့်ရအောင်။

၃.၁။ ၀တ်ဆင်မှု (Fit) နှင့် သက်သောင့်သက်သာရှိမှု (Comfort)

ဒီဇိုင်နာအနေနဲ့ ပထမဆုံး ကြည့်ရမှာက ၀တ်စုံဟာ မော်ဒယ်လ်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ဘယ်လိုကျလဲဆိုတာပါ။ အရမ်းကျဉ်းနေလား၊ ပွနေလား၊ ဒါမှမဟုတ် ဒီဇိုင်းထုတ်ထားတဲ့ ပုံစံအတိုင်း ကျစ်လျစ်စွာ ကျနေရဲ့လားဆိုတာ စစ်ဆေးရပါတယ်။

လက်တွေ့ဥပမာ: ၀တ်စုံတစ်ထည်ရဲ့ လက်မောင်းနေရာက မော်ဒယ်လ် လက်လှုပ်ရှားလိုက်တဲ့အခါ တင်းနေတာမျိုး၊ ဒါမှမဟုတ် ချုပ်ရိုးတွေက ဆွဲနေတာမျိုးဆိုရင် ဘယ်လောက်လှတဲ့ ၀တ်စုံပဲဖြစ်ဖြစ် မဝတ်ချင်စရာ ဖြစ်သွားပါလိမ့်မယ်။ ဒါဆိုရင် ဒီဇိုင်နာက လက်မောင်းပုံစံကို ချဲ့ဖို့၊ ဒါမှမဟုတ် လက်စွပ်ပုံစံကို ပြောင်းလဲဖို့ ဆုံးဖြတ်ရပါတော့မယ်။ လူက ၀တ်စုံကို ၀တ်ရတာဖြစ်ပြီး၊ ၀တ်စုံက လူကို ထိန်းချုပ်တာ မဖြစ်သင့်ပါဘူး။

၃.၂။ ပုံစံ (Silhouette) နှင့် ဟန်ချက်ညီမှု (Balance)

ဒီဇိုင်းပုံကြမ်းထဲမှာ စိတ်ကူးထားတဲ့ ၀တ်စုံရဲ့ ပုံစံက လက်တွေ့မှာရော ပေါ်လွင်ရဲ့လား။ ပုံစံက ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘယ်လိုမျိုး “present” လုပ်လဲဆိုတာ ဒီအဆင့်မှာ မြင်ရမှာပါ။

လက်တွေ့ဥပမာ:A-line ဂါဝန်တစ်ထည်ကို ဒီဇိုင်းထုတ်ထားပေမယ့် ချုပ်လိုက်တဲ့အခါ ဘေးနှစ်ဖက်က အချိုးမညီဘဲ တစ်ဖက်က ပိုရှည်နေတာ၊ ဒါမှမဟုတ် စကတ်အောက်ပိုင်းက တိတိပပ မဖြာထွက်ဘဲ ပုံစံပျက်နေတာမျိုး ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ ဒီလိုဖြစ်ရင် ချုပ်ရိုးတွေကို ပြန်စစ်ဆေးရမှာ ဖြစ်သလို၊ အထည်ဖြတ်တဲ့ ပုံစံ Pattern ကိုပါ ပြန်လည်စစ်ဆေးရပါလိမ့်မယ်။

၃.၃။ အထည်၏ အပြုအမူ (Fabric Behavior)

အထည်အမျိုးအစားတစ်ခုစီမှာ ကိုယ်ပိုင်သဘာ၀ရှိပါတယ်။ ပိုးသားလို ချောမွေ့ပြီး အိကျတဲ့ အထည်မျိုးနဲ့ ချည်သားလို ကြမ်းတမ်းပြီး ပုံစံကို ကိုင်ထားနိုင်တဲ့ အထည်မျိုးဟာ ၀တ်ဆင်တဲ့အခါ မတူညီတဲ့ အပြုအမူတွေ ရှိပါတယ်။

လက်တွေ့ဥပမာ:ဖိတ်စထရိတ် ဒီဇိုင်း (bias-cut design) ၀တ်စုံတစ်ခုကို ပုံကြမ်းဆွဲထားပေမယ့် ၀တ်ဆင်လိုက်တဲ့အခါ အထည်က အရမ်းဆွဲသွားပြီး ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာ ကပ်ညှိနေတာမျိုး၊ ဒါမှမဟုတ် တွန့်လိမ်နေတာမျိုး ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ ဒါဆိုရင် အထည်ရဲ့ အလေးချိန်၊ အိကျမှုနဲ့ ဒီဇိုင်းရဲ့ လိုက်လျောညီထွေမှုကို ပြန်ချိန်ညှိရပါမယ်။ တချို့ဒီဇိုင်းတွေက တိကျတဲ့ အထည်အမျိုးအစားတွေနဲ့သာ အကောင်းဆုံး ထွက်ပါတယ်။

၃.၄။ ဆောက်လုပ်မှု အရည်အသွေး (Construction Quality) နှင့် အသေးစိတ် (Details)

ဒီဇိုင်းပုံစံမှန်ကန်ရုံနဲ့ မပြီးပါဘူး။ ချုပ်ရိုးချုပ်သားတွေ သေသပ်သလား၊ ခိုင်ခံ့သလား၊ ဇစ်တွေ၊ ကြယ်သီးတွေ၊ အိတ်တွေက နေရာမှန်မှာ ရှိရဲ့လား၊ ကောင်းမွန်စွာ အလုပ်လုပ်ရဲ့လား စတာတွေကိုပါ စစ်ဆေးရပါတယ်။

လက်တွေ့ဥပမာ: ဂျာကင်တစ်ထည်မှာ အိတ်တွေက နေရာမှန်ပေမယ့် အိတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက ကားနေတာမျိုး၊ ဒါမှမဟုတ် ချုပ်ရိုးတွေက ပုံနေတာမျိုးဆိုရင် ဒီဇိုင်နာရဲ့ အသေးစိတ် ဂရုစိုက်မှုကို ဖော်ပြရာ ရောက်ပါတယ်။ လိုအပ်ရင် ချုပ်ရိုးစနစ်ကို ပြောင်းလဲတာ၊ ဒါမှမဟုတ် အိတ်ပုံစံကို ပြန်ချိန်ညှိတာမျိုး လုပ်ရပါမယ်။

၃.၅။ ပြဿနာဖြေရှင်းခြင်း (Problem Solving) နှင့် အကြိမ်ကြိမ်စစ်ဆေးခြင်း (Iteration)

Fitting ပြုလုပ်တယ်ဆိုတာ တခါတည်းနဲ့ ပြီးသွားတာမျိုး မဟုတ်ပါဘူး။ အမြဲလိုလို ပြုပြင်စရာတွေ၊ ချိန်ညှိစရာတွေ ရှိနေတတ်ပါတယ်။ ဒီဇိုင်နာအနေနဲ့ ပြဿနာတွေကို ရှာဖွေရုံသာမကဘဲ၊ ဘယ်လို ဖြေရှင်းမလဲဆိုတဲ့ နည်းလမ်းတွေကိုပါ စဉ်းစားပေးရပါတယ်။

လက်တွေ့ဥပမာ:၀တ်စုံရဲ့ လည်ပင်းနေရာက ဟနေတာမျိုးဆိုရင် “လည်ပင်းကို ပြန်ပြင်ပေးပါ” လို့ ပြောရုံနဲ့ မပြီးပါဘူး။ “Pattern မှာ dart (ဒါတ်) လေး နည်းနည်းထည့်လိုက်ရင် ဒါမှမဟုတ် လည်ပင်းအောက်ခြေ seam allowance (ချုပ်ရိုးချုပ်သား) ကို နည်းနည်းချုံ့လိုက်ရင် ပိုကျစ်လျစ်သွားနိုင်တယ်” စတဲ့ တိကျတဲ့ အကြံဉာဏ်တွေ ပေးနိုင်ရပါမယ်။ ဒါမှသာ Pattern Maker နဲ့ Sample Machinists တွေက လွယ်လွယ်ကူကူ ပြင်ဆင်နိုင်မှာပါ။ တစ်ခါပြင်ပြီးရင်လည်း နောက်တစ်ခါ Fitting ပြန်လုပ်ရတတ်ပြီး၊ လုံးဝအဆင်ပြေမှ နောက်အဆင့်ကို သွားရပါတယ်။

၄။ လက်တွေ့လောက အခြေအနေများနှင့် စိန်ခေါ်မှုများ (Real-World Scenarios & Challenges)

ဖက်ရှင်လောကဟာ အမြဲတမ်း ပန်းခင်းလမ်းချည်းတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ Fitting ပြုလုပ်စဉ်မှာ ကြုံတွေ့ရနိုင်တဲ့ စိန်ခေါ်မှုတွေလည်း ရှိပါတယ်။

မမျှော်လင့်သော ပြဿနာများ (Unforeseen Issues)

ပုံကြမ်းဆွဲတုန်းက စိတ်ကူးထဲမှာ အပြစ်အနာအဆာမရှိတဲ့ ဒီဇိုင်းဖြစ်နေပေမယ့် လက်တွေ့မှာ အထည်က မျှော်လင့်ထားသလို မကျတာ၊ ဒါမှမဟုတ် Pattern မှာ သေးငယ်တဲ့ အမှားလေးတစ်ခုကြောင့် ၀တ်စုံတစ်ခုလုံး ပုံပျက်သွားတာမျိုးတွေ ဖြစ်တတ်ပါတယ်။ ဒီလိုအခါမျိုးမှာ ဒီဇိုင်နာဟာ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ အဖြေရှာရပါမယ်။

လိုက်လျောညီထွေမှု ရှာဖွေခြင်း (Finding Compromise)

တခါတရံမှာ ဒီဇိုင်နာရဲ့ မူရင်းစိတ်ကူးနဲ့ လက်တွေ့အကောင်အထည်ဖော်မှုကြားမှာ အနည်းငယ် ကွာဟမှု ရှိနိုင်ပါတယ်။ ဥပမာ – အရမ်းပွယောင်းတဲ့ ဒီဇိုင်းတစ်ခုကို ဖန်တီးချင်ပေမယ့် အထည်ရဲ့ အလေးချိန်ကြောင့် အရမ်းပြားသွားတာမျိုးဆိုရင် ဒီဇိုင်းကို အနည်းငယ် ပြုပြင်ပြောင်းလဲတာ၊ ဒါမှမဟုတ် အထည်ကို ပြောင်းလဲတာမျိုး လိုက်လျောညီထွေမှု ရှာရတတ်ပါတယ်။

အချိန်နှင့် ကုန်ကျစရိတ် ဖိအား (Time & Cost Pressure)

ထုတ်လုပ်မှု အချိန်ဇယားနဲ့ ဘတ်ဂျက်က ဒီဇိုင်းဆုံးဖြတ်ချက်တွေအပေါ် သက်ရောက်မှု ရှိပါတယ်။ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ၀တ်စုံတစ်ခုရဖို့ အချိန်ယူပြီး အကြိမ်ကြိမ် Fitting လုပ်ရတာဟာ ကုန်ကျစရိတ်နဲ့ အချိန်ကို ပိုမိုကုန်စေပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒီဇိုင်နာအနေနဲ့ အရည်အသွေးနဲ့ ထုတ်လုပ်မှု အချိန်ဇယားကြားမှာ မျှတအောင် ဆုံးဖြတ်နိုင်ရပါမယ်။

ဆရာမရဲ့ အတွေ့အကြုံ

ဆရာမတို့ ဒီဇိုင်းကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ ဖောက်သည်တစ်ယောက်အတွက် အထည်ဒီဇိုင်းတစ်ခု ဖန်တီးတုန်းက ၀တ်စုံရဲ့ လည်ပင်းပုံစံဟာ ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေနိုင်အောင် ဖြစ်နေတယ်။ ၇ ကြိမ်လောက် Fitting လုပ်ပြီးမှ နောက်ဆုံး အထည်အမျိုးအစားပြောင်းပြီးမှ အဆင်ပြေသွားတယ်။ အဲဒီ ၇ ကြိမ်လုံး ကုန်ကျခဲ့တဲ့ အထည်ဖိုး၊ ချုပ်ခ၊ အချိန်တွေဟာ တော်တော်များပါတယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာ ဖောက်သည်က အရမ်းကျေနပ်သွားတော့ တန်တယ်လို့ ပြောရမှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီလို မဖြစ်အောင် ပထမအဆင့် Pattern မှာတည်းက အကောင်းဆုံးကြိုးစားဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။

ဆက်သွယ်ရေး အရေးပါမှု (Communication is Key)

ဒီဇိုင်နာအနေနဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ကူးတွေ၊ ပြုပြင်ပြောင်းလဲချင်တဲ့ အရာတွေကို Pattern Maker နဲ့ Sample Machinists တွေကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြောပြနိုင်ဖို့ အရေးကြီးပါတယ်။ နည်းပညာဆိုင်ရာ အသုံးအနှုန်းတွေကို သုံးပြီး ပုံစံထုတ်တဲ့သူ နားလည်အောင် ရှင်းပြနိုင်ဖို့ လိုပါတယ်။ “နည်းနည်းလေး ချုပ်လိုက်ပါ” လို့ ပြောရုံနဲ့ မပြီးပါဘူး။ “ဒီနေရာကို ၀.၅ လက်မလောက် ချုပ်ပေးပါ” လို့ တိတိကျကျ ပြောနိုင်ရပါမယ်။

၅။ Sample Fitting က ဘာကြောင့် အရေးကြီးသလဲ? (Why It Matters?)

ထုတ်ကုန်၏ အောင်မြင်မှု (Product Success)

ကောင်းမွန်စွာ Fitting လုပ်ထားတဲ့ ၀တ်စုံဟာ ဖောက်သည်တွေကို စွဲဆောင်နိုင်ပြီး၊ ၀ယ်ယူဖို့ စိတ်အားထက်သန်စေပါတယ်။

အမှတ်တံဆိပ်၏ ဂုဏ်သတင်း (Brand Reputation)

အရည်အသွေးမြင့်မားတဲ့ ၀တ်စုံတွေဟာ အမှတ်တံဆိပ်ရဲ့ ဂုဏ်သတင်းကို တိုးမြှင့်ပေးပြီး၊ ဖောက်သည်တွေရဲ့ ယုံကြည်မှုကို ရရှိစေပါတယ်။

ဖောက်သည်၏ စိတ်ကျေနပ်မှု (Customer Satisfaction)

ဖောက်သည်တွေ ၀တ်ဆင်လိုက်တဲ့အခါ သက်တောင့်သက်သာရှိပြီး လှပတဲ့ ၀တ်စုံဟာ သူတို့ကို ပျော်ရွှင်စေပြီး၊ နောက်ထပ် ၀ယ်ယူဖို့ အားပေးစေပါတယ်။

စွန့်ပစ်ပစ္စည်း လျှော့ချရေး (Waste Reduction)

Fitting အဆင့်မှာ အမှားတွေကို စောစီးစွာ ရှာဖွေတွေ့ရှိပြီး ပြုပြင်နိုင်တာကြောင့် ကုန်ထုတ်လုပ်မှုအဆင့်မှာ အထည်တွေ၊ အချိန်တွေ အလဟဿ ကုန်သွားတာမျိုးကို လျှော့ချနိုင်ပါတယ်။

နိဂုံး (Conclusion)

သားတို့သမီးတို့ရေ၊ ဒီနေ့ ဆရာမတို့ ဆွေးနွေးခဲ့တဲ့ Sample Fitting ဟာ ဒီဇိုင်နာတစ်ယောက်ရဲ့ အလုပ်မှာ အရေးအပါဆုံး အဆင့်တွေထဲက တစ်ခုဖြစ်ပါတယ်။ ဒါဟာ သင်တို့ရဲ့ စိတ်ကူးအိပ်မက်တွေကို လက်တွေ့အကောင်အထည်ဖော်ရာမှာ အသက်သွင်းပေးမယ့် အဆင့်ဖြစ်သလို၊ သင်တို့ရဲ့ ဒီဇိုင်းတွေဟာ စက္ကူပေါ်ကနေ ထွက်ခွာပြီး လက်တွေ့ဘဝထဲမှာ အသက်ဝင်လာမယ့် လမ်းစလည်း ဖြစ်ပါတယ်။”ကောင်းမွန်တဲ့ ဒီဇိုင်နာတစ်ယောက်ဆိုတာ လှပတဲ့ ပုံကြမ်းတွေကို ဆွဲတတ်ရုံနဲ့ မပြီးပါဘူး။ အဲဒီပုံကြမ်းတွေကို လက်တွေ့ဘဝမှာ ဘယ်လိုမျိုး ပြီးပြည့်စုံအောင် အကောင်အထည်ဖော်မလဲ၊ ဘယ်လိုပြဿနာတွေကို ဖြေရှင်းမလဲ၊ အသေးစိတ်ကို ဘယ်လောက်အထိ ဂရုစိုက်မလဲဆိုတာကိုပါ သိရပါမယ်” ဆိုတဲ့ ဒီစာစုလေးနဲ့ ဒီနေ့ ဆွေးနွေးခန်းကို နိဂုံးချုပ်လိုက်ရအောင်နော်။